Pomniki pamięci - Miejsca niepamięci

Ksiazka [...] opowiada o rezultacie spotkan badaczy z uniwersytetów w Hamburgu, Warszawie, Poznaniu i z PAN, podczas których uformowala sie w dyskusji wazna i trudna materia, dotykajaca "historyzacji" tego, co pamietane. A scislej pamietania Zaglady w dwóch, mocno splecionych rodzajach przedstawien. To znaczy w organizowanych wokól dyskursu postkatastroficznego realizacjach memorialnych; w pomnikach, muzeach, osobach-swiadkach (ich "pomnikowa" rola), równiez w literaturze, w plastyce, w filmie - takze w swoistych derealizacjach pamieci, tzn.
w memorialnych przedstawieniach, które cos ukazujac, cos innego (albo to samo) zacieraja, wypieraja, redefiniuja, reorganizuja i - w istocie - dokonuja zabiegu anestezji/amnezji. Uspienia prymarnej pamieci, jej u-nieistotnienia. A definicyjnie trafny tytul, wiazacy miejsca pamieci i niepamieci (to cos innego, niz nie-miejsca Marca Augé), wskazuje na rozmaite praktyki historyczne tego pamietania/uniepamietniania i na cala sfere osnuwanych wokól zaburzania pamieci takich praktyk-obrzadków, motywowanych róznie, psychospolecznie (wyparcie, poczucie winy) i historycznie (tzw.
konkurencja pamieci), i religijnie ("rywalizacja" martyrologii), ale zawsze waznych i zawsze tez dalekich od politycznej niewinnosci. (Prof. Andrzej Zieniewicz)